Zoef!! Wat was dat?

Is het een vogel? Is het een vliegtuig? Nee! Het is de tijd! De 3 weken zijn alweer zo goed als voorbij gevlogen.

We zijn nu alweer aan het einde van onze laatste week in Lima. De afgelopen anderhalve week hebben we weer van alles mee gemaakt! Allemaal leuke dingen.

Afgelopen week werd onze klas voor het eerst versterkt door een extra Nederlander. Wat in het begin wel een beetje wennen was. Een aardige jongen en typisch Nederlands (inclusief Nederlands accent) een vrij hoog kak gehalte! Maar verder een prima knul! Deze nieuwe week is hij weer vertrokken en werd hij in onze nieuwe klas vervangen door een andere Nederlander! Dit keer een wat volwassen (lees: oudere) man (Ik zal geen leeftijd noemen om te voorkomen dat ik mensen beledig :) ).

Vorige week hebben we ons metaal & fysiek voorbereid op Iquitos door met de hand onze kleren te gaan wassen. Het was de bedoeling alleen de kleine dingen te doen, maar ja toen waren we toch bezig dus waarom dan ook niet de rest? Dus zo kwam er steeds meer bij. Wat een klus was dat!
En dan denk je: maar hebben ze daar dan geen wasmachine? Jawel, die hebben ze wel. Maar het leek ons gewoon leuk om het eens wat anders aan te pakken.
Nee, grapje zo ging het niet helemaal. De wasmachine werkt hier iets anders dan thuis en omdat er niemand thuis was om het uit te leggen hadden we eigenlijk geen keus. We hebben wel super veel gelachen. En ik wist al dat ik in Iquitos vaker zou moeten wassen, maar dit heeft het toch wel even bevestigd. Daar ga ik minimaal om de dag wassen!
Ja ja wat worden we hier toch zelfstandig!

Vorige week zijn we ook naar het centrum van Lima geweest. We gingen met school naar de catacomben van de San Francisco kerk. Dat was best apart om te zien! Er lagen overal botten en schedels verdeelt in bakken die 3 meter diep waren. Een heel apart gezicht. Maar wel interessant. Het was alleen jammer dat ik het niet altijd even goed kon volgen. Had er wel wat meer informatie over willen hebben. De kerk zelf vond ik niet heel speciaal, ik heb wel eens mooiere kerken gezien. Het klooster (denk ik dat het was) was wel heel mooi. Ze hadden een enorme bibliotheek met oude boeken. Dat vind ik er altijd zo mooi uit zien! Ook de binnentuin was heel mooi met van die mooie bloemen en bomen die je in Nederland niet tegen komt.
Natuurlijk zijn we toen ook langs de verschillende pleinen gelopen: Plaza de Armas en Plaza de San Martin. Ter afsluiting hebben we bij Hotel Bolivar een Pisco Sour gedronken. Want daar schijnen ze de beste te hebben! Ik moet zeggen het was ook erg lekker.

De dag erna hadden we onze test. Hiermee wordt er gekeken of je alles voldoende heb begrepen om naar het volgende niveau te mogen doorstromen. Het was best goed te doen en we hebben het dan ook gehaald!
Na school vonden we dat we onszelf wel even mochten verwennen. Dus hadden we een lekker broodje gehaald en gingen we een kijkje nemen bij Tutti Frutti. Een ijswinkel waar we eerder langs waren gelopen. Het systeem leek op het Swirl idee, dus dat trok ons wel! Maar Tutti Frutti is beter! Je kunt namelijk alles zelf doen! Er staan ongeveer 8 verschillende soorten sorbetijs die je zelf kan intappen. Vervolgens liggen er een aantal toppings waar je dus ook zelf van mag bepalen hoeveel erin gaat. En zo creëer je je eigen ijsje. Het wordt alleen niet gemixt zoals bij een Swirl. Vervolgens betaal je voor het gewicht. Super lekker en leuk! Zouden ze in Nederland moeten doen!

Later hadden we Fabiënne afgesproken om wat te gaan drinken. En aangezien zij best goed Spaans spreekt en ik me nogal ergerde aan mijn extreme dode haar, zijn we naar de kapper gegaan. Knip knip poef 5 centimeter er af. Wat een opluchting en een kleine ervaring rijker. De kapper heeft het goed geknipt, niks moeilijks verder, gewoon recht toe recht an.

Ook heb ik nog een soort cultureel leerzaam momentje gehad. Vrijdags gingen we een kleine camera voor mij kopen omdat ik die niet had en dat was toch wel jammer. Melisa had gezegd dat er een winkelcentrum zou zijn en had beschreven hoe we daar moesten komen. Dit stond alleen op de computer en daar hadden we die dag niet meer naar gekeken. Dus gingen we op de gok maar lopen.
Na lang lopen zijn we maar terug gegaan omdat we niks zagen en ook niet wisten hoe het eruit zag of de naam. Wel waren langs een iets anders gekomen. Een soort overdekte markt met allemaal kleine winkeltjes die van alles verkochten: kleren, juwelen, elektronica, eten etc. En dus ook camera’s. Ik vond het best eng om hem daar te kopen, ook al bevatte de camera de ingrediënten die ik wilde (om het zomaar even te zeggen). Het was de omgeving die ik niet gewend was en het daarom voor mij onbetrouwbaar maakte. Thuis koop je een camera in een elektronica grote of ieder geval normale elektronica zaak, maar ja ik ben niet thuis ik ben in Peru. Uiteindelijk ben ik op me verstand af gegaan (denk ik, want mijn gevoel en verstand liepen een beetje door elkaar) en heb ik hem gekocht. Nu ben ik er hartstikke blij mee en hij doet het prima! Zo zie je maar, je moet niet altijd op het uiterlijk of omgeving af gaan (soms natuurlijk ook wel).

Het weekend was heerlijk. ’s Ochtends lekker met het thuisfront geskypt en begin middag zijn we richting Miraflores gegaan om eerst te lunchen en daarna naar het strand te gaan en te surfen. Op het strand aangekomen zou er net een les beginnen dus konden we zo mee doen. We zaten met een groepje van 3 mensen. Eva, ik en Harry (een Peruaanse jongen). Hier heb ik dan ook mijn nieuwe bijnaam gekregen. De leraar vond mijn naam (net als veel anderen) te ingewikkeld dus noemde hij me Lub (zeg: Loep) dus eigenlijk de Spaanse versie van Lob. Toch wel leuk voor de verandering. Ik wordt ondertussen ook al Luke genoemd door de poortwachter van de school. En de meeste mensen zeggen Lube.
Maar goed, ik was bij de surfles. We kregen eerst uitleg op een bank en daarna mochten we het water in. Het peddelen vond ik super zwaar voor mijn armen, maar uiteindelijk ging het wel. Ik heb uiteindelijk 2 keer gestaan van de 4 keer, de rest bleef ik hangen op me knieën. Toen we klaar waren kwamen we Erika en Chris tegen van school. Samen met hem en Harry zijn we nog lekker op het strand gaan zitten.

Wat ik hier wel opvallend vind is dat de Peruanen heel erg open zijn. Harry vroeg namelijk meteen al of we zin hadden om mee te gaan lunchen, helaas voor hem hadden wij al geluncht en ook het aanbod om in de avond iets te gaan drinken sloegen we maar af. Tja, we kenden hem toch maar net een uur. En hij kwam wel een klein beetje wanhopig over. Omdat het verder wel een hele aardige jongen was hadden we hem dus gewoon uitgenodigd om mee te gaan chillen.

Zo hebben we van Erika een nieuw Braziliaans kaartspel geleerd: Truco. Naar mijn idee lijkt het een beetje op troeven, al weet ik niet helemaal meer hoe dat ging. Maar Truco is ieder geval een heel erg leuk spel! Een hele gezellige dag met als souvenir een kreeftig hoofd (ja, ondanks het smeren!).

Zondag zijn we met Carlos naar het centrum van Lima geweest waar hij ons nog het een en ander heeft laten zien. Het centrum is eigenlijk best wel klein maar op zich wel mooi. Toen we aankwamen was net de wekelijkse festiviteit begonnen. Er stonden tribunes klaar en er was een fanrare ter paard. En dit alles omdat de president elke zondag dan zijn paleis uit komt om te zwaaien en handjes te geven aan zijn volk. Een hele happening, leuk om mee te maken maar erg overdreven vond ik. Maar misschien ben ik daar dan weer te Nederlands nuchter voor.
Omdat het zondag was, was er was ook veel gesloten, ik had graag de kathedraal willen zien maar ook die was dicht.
De lunch was Peruaans. We konden alleen de kaart niet echt lezen dus lieten we Carlos maar een beetje kiezen. Uiteindelijk had ik als voorgerecht anticuchos gegeten en de naam van het hoofdgerecht ben ik vergeten. Anticuchos klinkt vrij onschuldig en kreeg ik op een soort spiesje. Erg lekker. Later leerde ik op school dat anticucho hart is. Gelukkig wist ik dat niet tijdens de lunch! Het was dus wel erg lekker!
De Peruanen hebben namelijk veel gerechten met restvlees. Dit komt omdat de Inca’s vroeger als slaaf werkten voor de Spanjaarden. De Spanjaarden aten het goede vlees en de slaven kregen het restvlees, waar ze dus verschillende (lekkere) recepten van hebben gemaakt. Al heb ik al gehoord dat niet alles zo lekker is. En ik denk dat ik er ook liever niet aan wil denken wat ik eet, als ik het eet. Het was ieder geval wel een leuke dag in Lima.

De eerste dag in onze nieuwe klas met nieuwe docenten heb ik meteen maar mijn nieuwe bijnaam in gebruik genomen om het wat makkelijker te maken voor de nieuwe docenten. Want ook zij hadden er moeite mee.

Gister hebben we de Hollander in ons naar boven gehaald en zijn we gaan voetballen. Dat was een activiteit van de school. Het was echt super leuk en gezellig. We hadden 3 teams en wisselden na 2 goals. We begonnen heel fanatiek met een vrouwenteam maar na er heel snel uitgespeeld te zijn besloten we toch maar te mengen. Ik zat in een goed team en het ging ook best goed naar mijn idee. Een van de meevoetballende docenten vond me zelfs gevaarlijk! Ik probeerde namelijk elke keer de ballen af te pakken en kan daar soms een beetje bij trekken en duwen (maar daar ben je vrouw voor of niet?). Voor mij doen ging het dus best goed! Heb best wat kansen gehad en er 1 goed gebruikt, dus gescoord!
Ik voelde op een gegeven moment wel dat mijn vel van mijn voet begon te schuiven wat niet echt prettig voelde, maar ach het deed geen pijn. Toen we uiteindelijk wisselden met het andere team omdat we al 3 games hadden gewonnen ( zo goed waren we dus!) had ik even gekeken, maar het zag er nog wel goed uit.
Ik heb lekker door gespeeld totdat het toch wel echt pijn begon te doen en ik merkte dat ik steeds meer op de zijkant van me voet ging rennen. Uiteindelijk ben ik maar gestopt en wat bleek: een enorme blaar op mijn rechter voet een iets kleinere op mijn linker. Allebei kapot. Het zag er erger uit dan dat het was maar het liep niet erg lekker. Al kon ik er wel om lachen. Het betekende wel dat ik me best had gedaan! En ik heb lol gehad! Toen ik het een beetje ging afspoelen in de douches van de sportclub heb ik de eerste mini schorpioen gespot! Wel dood maar toch…

In de avond heb ik braaf nog even in een zoutwater badje gezeten. En hebben we afscheid genomen van Eli die deze ochtend naar Cusco is vertrokken om hier zijn laatste dagen van de week door te brengen.

Gister kon ik nog lachen om me kapotte voeten maar vandaag baalde ik net zo hard. Het doet super veel pijn en daardoor kon ik niet surfen en normaal lopen. We hebben vandaag nog eerst even de was gedaan en zijn na onze Skype date met Anna naar school gestrompeld. De stukjes die je normaal met gemak loopt waren nu 10 keer zo lang. Uit school zijn we eerst naar La Luche gelopen voor de lunch en vervolgens naar het strand. De opgang ligt alleen een stukje verder wat weer een fijn stukje lopen opleverde... Eva is gaan surfen en ik heb lekker op het strand gezeten en wat foto’s gemaakt.
Uiteindelijk hebben we ruim een uur er over gedaan om thuis te komen. Normaal kost dit ongeveer 40 minuten. Ik was dan ook helemaal kapot toen ik thuis kwam. Door het scheve lopen heb ik ook weer op andere plekken blaren gecreëerd, gelukkig niet zulke grote. Ja, op het moment stellen mijn voeten nog weinig voor. Maar goed als Hollander moet je toch iets over hebben voor een goed potje voetbal, niet?

Dit is mijn laatste verslag uit Lima, morgen gaan we onze spullen inpakken en zaterdag vliegen we om 11:15 naar Iquitos om daar deel 2 van ons avontuur aan te gaan! Ik heb er zin in, maar vind het ook heel erg spannend. Iedereen op school is super enthousiast over Iquitos maar veel eerste reacties zijn ook: are you sure? 4 months?! Maar we gaan het overleven! Ik begin ook wel bang te worden voor de kruiperige beestjes daar. Ik kreeg van de week al doem beelden over dat ik ’s nachts naar de wc zou moeten en er dan een grote tarantula in het wc hokje zit!
Maar wie weet helpt het mij wel over mijn spinnenfobie heen. Ik ben ieder geval erg benieuwd naar de komende 4 maanden!

Liefs

Ps. We hebben weer iets nieuws geproefd! Chips van zoete aardappel. Met de ketchup die erbij zat vond ik het wel lekker maar zonder vond ik het raar dan heb je eigenlijk gewoon zoete chips. Nee ik vond het niet super, maar Eva vond het wel lekker.