Luieren en touren

Ja! Alweer een verslag! Beetje snel voor mijn gevoel, maar ik begon begin deze week met schrijven en heb nu pas tijd gehad om hem af te maken en te posten. Maar aangezien ik een vol weekend had gehad leek het me een goed plan om hier een apart verslag van te maken. Ik wil ook zo veel vertellen! En ik hoopte dat het zou wat korter zou worden. Ik heb me best gedaan…

Zaterdag was een heerlijk rustige luierdag! Eerder die week had Liliana (volgens mij noemt iedereen haar Lilis, ze gebruiken hier vaak bijnamen) gevraagd of we mee wilden naar een soort strandclub. Dit zijn hele grote clubs waar je lid van moet zijn om er in te mogen. Er zit een groot zwembad bij met verschillende restaurantjes er omheen. Ook hebben ze een stukje privé strand met zwemwater dat is afgezet door grote stenen. Hierdoor ziet het er een beetje viezig uitziet en leven er zeesterren waardoor je waterschoenen nodig hebt.

Toen we de wijk Surco net uit waren reden we langs de berg die we vanuit ons raam kunnen zien. Wat we vanuit ons raam niet kunnen zien is dat die berg compleet volgebouwd is met krottenwijken. Het was zo'n raar idee dat wij in een vrij luxe wijk wonen en al een week alleen in de luxe wijken zijn geweest en op 5 minuten afstand rijden een enorme krottenwijk ligt. Dat maakte best veel indruk, meer dan ik had verwacht. Het voelt eigenlijk gewoon een beetje lullig.

Tijdens de auto rit vertelde Carlos ook dat er in Lima ook heel weinig auto ongelukken gebeuren. Wat ik best grappig vind aangezien het verkeer in Nederland vergeleken bij hier super gestructureerd is en hier dus vrij chaotisch! Al rijden de mensen daardoor ook minder hard. Ik denk ook dat de mensen het meer gewend zijn. Als in Nederland (waar iedereen gewend is dat iedereen recht rijd) iemand even een gekke move maakt, schrik je daarvan en gaat het fout. Bij wijze van spreken (ik zet dat er altijd maar achter want mijn voorbeelden lokken vaak discussie uit omdat ik soms een beetje overdrijf). Hier doet iedereen raar en chaotisch dus ben je op alles voorbereid, en je rijd dus minder hard. Toch wel grappig niet?

Na een uur rijden kwamen we bij de club: Bosque, wat bos betekend. We hebben heerlijk op het strand geluierd, gezwommen, gelezen en zelfs een beetje bruin geworden. Tussen de middag hadden we weer een lekker uitgebreide lunch met witte bonen! Ja, daar zijn ze dan eindelijk de bonen! Maar dat schijnen ze meer in het Andes gebied te eten. Rond 5 uur gingen we weer terug. Dus een lekkere dag die we van ongeveer 11 tot 5 aan het strand en zwembad door hebben gebracht! Dat was echt genieten, net vakantie!

De zondag was even een iets ander verhaal.. om 04.30 ging mijn wekker omdat de bus om stipt 6 uur vanaf Parque Kennedy zou vertrekken. Nee, niet echt mijn ding zo vroeg op staan, maar het is gelukt doordat ik de avond ervoor om 9 uur ongeveer sliep.
Lilis was natuurlijk nog niet wakker dus hebben we zelf maar een ontbijtje bij elkaar gesprokkeld. Uiteindelijk bleek dat we in de bus ook ontbijt kregen maar dat wisten we niet.

Aangezien het zondag ochtend was en er waarschijnlijk op dat tijdstip geen bussen zouden rijden hadden we de avond een ervoor een taxi geregeld voor half 6 omdat ze volgens Melissa nog wel eens wat later konden zijn, deze niet. Dus om 05:40 stonden wij voor de kerk bij Parque Kennedy. We gingen maar op een bankje zitten wachten, wat er blijkbaar erg interessant uitzag. Want al snel liepen er 2 jongens van in de 20 langs waarvan de een graag onze vriend wilde worden. Hij bleef maar praten en praten en stelde vragen etc. Absoluut niet bedreigend maar daar moet je om 04:45 ’s ochtends bij mij echt niet mee aankomen! Dus probeerde we ons eerst van den domme te houden doen alsof we geen Spaans of Engels spraken.
Maar hij vond het raar dat we dan wel in het Spaans konden zeggen dat we het niet spraken, dus geloofde hij het niet en hielp het niet. Ook negeren hielp niet. Uiteindelijk zijn me maar weg gelopen. Ik hoorde me moeder in me achterhoofd nog zeggen: Gewoon in het Nederlands gaan schelden dan schrikken ze wel. Maar voor heisa maken was het ook te vroeg.
We stonden nog maar net aan de overkant van de straat of de volgende Peruaan probeerde alweer een gesprek aan te knopen. Spraakzame types zo in de ochtend die Peruanen! Maar toen we niet reageerde liep die alweer door.

Even later arriveerde de rest ook wel snel. Om 06:10 zaten we nog steeds te wachten op het trapje voor de kerk. Uiteindelijk kwam onze tourguide aangerend en moesten we mee lopen. Een aantal minuten later kwam de bus aangereden. Wij waren al helemaal in heaven toen we de bus zagen, zo'n grote bus voor ons achten? Ideaal! Helaas was de bus gevuld met Peruanen. We reisden met een reisorganisatie mee.

De reis naar Ica (provincie) duurde 4 uur. We reden door en langs de hoge duinen, echt enorm! De Nederlandse duinen zijn er een hoopje zand bij. Het zijn hier meer bergen van zand. Op het programma stond eerst een boottocht naar eilandjes waar je zeehonden etc. kond bekijken. Daar had je alleen van te voren voor moeten bij betalen. En aangezien het al duur zat was en we niet wisten wat het was hadden wij dat niet gedaan. Dus mochten we samen met een ander meisje, Abby, 3 uur wachten. Het was best gezellig maar wel erg warm.

Vervolgens gingen naar een plek waar van de Pisco druif, Pisco dranken werden gemaakt (voor ons ook onverwacht). De rondleiding van het proces was in het Spaans, wat wel jammer was want daardoor konden we het dus amper volgen. Het was ook allemaal zo typisch toeristisch. De helft van de groep leek al niet geïnteresseerd in het verhaal, die mensen maakten écht overal foto’s van en liepen heel erg langzaam. Ik had wel een beetje medelijden met de gids, je kon wel merken dat hij zich er wel aan irriteerde. Je zou maar dag in dag uit van dit soort groepen toeristen hebben die alleen voor het laatste deel van de rondleiding komen: het Pisco proeven. Toen was iedereen opeens heel enthousiast. Het was wel grappig om de verschillen te proeven maar de Pisco waar de Pisco Sour van word gemaakt vind ik nog steeds het lekkerst. Ik denk dat ik voor ik weg ga ook wel een fles mee naar huis neem!

Vervolgens stapte we weer in de bus en reden we door naar de laatste stop waar we voor kwamen: het sandboarden! Met een soort jeep reden we door de duinen. Ik betwijfel trouwens nog of het echt duinen waren of dat we ondertussen gewoon in de Peruaanse woestijn waren beland, want de hele omgeving was vrij zanderig en dor.
Maar de jeep dus. Aan de manier waarop de riemen vast moesten kon je al zien dat het geen rustig ritje zou worden. Je zat vast op de manier waarop je in een achtbaan ook vast zit. En de rit was ook redelijk vergelijkbaar met een achtbaan. Met een rotvaart scheurde je door en over de zandheuvels, ging je super steil en snel naar beneden of omhoog en maakte je op een steile helling bochten, net als in een achtbaan dus maar dan ging je niet over de kop.
We zijn 3 keer gestopt, de eerste stop was om foto’s te maken en de andere twee stops kwamen de sandboards van pas.
Sandboarden is (zoals ik had verwacht) niet het zelfde als snowboarden. Als je kan snowboarden kan je niet meteen sandboarden (misschien wel andersom). Dus gleden we op ons buik op een sandboard van een vrij hoge heuvel af, wat ook heel erg leuk was! Jammer dat het zo kort was.

Weer beneden hadden we nog kort even tijd om kort rond te kijken in het “dorpje”, wat bestond uit restaurantjes en winkeltjes en een hotel. Het was een soort oase. Vlakvoor we weg gingen begon een groep kinderen en volwassen mannen ook een soort traditionele dans uit te voeren, heel leuk en schattig!
De dag was absoluut niet wat ik er van had verwacht maar wel leuk. Al weet ik niet of ik het nog een keer zo zou doen. Ik ga liever zelfstandig dan dat ik aan een reisorganisatie met een strak schema vast zit. Als we in de laatste maand nog de kans krijgen om daar te gaan sandboarden zou ik dat zeker willen!

Xxxx Hasta Luego!

Ps. Wisten jullie trouwens dat er paarse maïs bestond? En dat je daar heel erg lekker drinken van kan maken? Genaamd Chica Morada!
Wat trouwens ook typisch Peruaans drinken is, is de Inca Cola. Een hele zoete gele frisdrank die naar bubblegum ruikt en smaakt! Maar don’t worry, ze hebben het natuurlijk ook in Zero!