Había una vez …. (Er was eens)

Nog 46 dagen en ik vlieg samen met mijn vriendin Eva, zoals jullie wel weten, het avontuur in Peru tegemoet. Een gek idee dat een droom die zo’n 6 jaar geleden is begonnen nu uitkomt. Iets wat ik aan de ene kant wel maar aan de andere kant ook totaal niet had verwacht.

Eva en ik begonnen rond de brugklas te dromen over een wereldreis die wij samen na de middelbare school zouden maken. We wilden zoveel plekken bezoeken, Indonesië, Rusland, VS, zuid Amerika, en nog veel meer. Een ticket rond de wereld zou de ideale oplossing zijn. Maar uiteindelijk kwamen ook wij tot het besef dat dit niet helemaal realistisch was. Uiteindelijk zijn we bij de organisatie Dare2Go gekomen. Een organisatie die in contact staat met verschillende projecten in Afrika, Azië, Zuid-Amerika en Nederland waar jongeren vrijwilligerswerk kunnen doen. Wij wisten al vrij snel dat we naar Zuid-Amerika wilden. Tijdens de zomer was er een soort voorbereidingsweek waar je kennis maakte met de projecten, culturen en je buddy ( die hadden wij natuurlijk al). Een hele interessante en leuke week waarin ik me geen moment heb verveeld!
Tijdens die week hebben wij een project in Ecuador en in Peru gevonden. Ecuador ging niet door waardoor we voor onze 2e keus, Peru, kozen. Uiteindelijk ben ik daar heel erg blij mee.
Ondertussen zijn we dus weer een paar maanden verder waarin we al een groot deel van de reis hebben geregeld.

Ik zal jullie ook nog even vertellen wat we in dat half jaar gaan doen en waar we heen gaan.
De eerste 3 weken in Peru verblijven wij in Lima, de hoofdstad en grootste stad van Peru. Daar gaan wij Lima bewonderen maar volgen we ook voor de finishing touch een intensieve taalcursus Spaans. We krijgen dan 20 uur Spaans in de week en verblijven daarnaast in een gastgezin. Aangezien we allebei al een klein beetje basis hebben gelegd in de Spaanse taal vertrouw ik er wel op dat dit wat gaat opleveren!
Dat zullen we namelijk ook hard nodig hebben want na drie weken vliegen wij naar het project in Iquitos waar weinig mensen een andere taal spreken. Even wat feitjes op een rijtje over Iquitos aangezien dit een wat minder bekende stad is en wij hier het langste verblijven.

• Iquitos is de hoofdstad van de regio Loreto en provincie Maynas
• De stad heeft dan ook 370.000 inwoners (ik denk ongeveer ter grootte van Utrecht, 316.448 inwoners)
• Iquitos word gezien als de grootste stad ter wereld die niet over de weg bereikbaar is. Dus alleen met de boot of het vliegtuig.
• Iquitos ligt 106 meter boven de zeespiegel en aan de Amazone en zo ongeveer in het regenwoud.
• Terwijl jullie hier zitten te kou kleumen in de Nederlandse winter zal het bij ons elke dag rond de 20 en 30 graden zijn. (in Lima is het trouwens iets minder tussen 19 en 26 graden in januari).
• Belén, de armste wijk van Zuid-Amerika ligt ook in deze stad.

In Iquitos gaan wij meehelpen bij Arco Iris, wat regenboog betekend. Arco Iris is een kinderhuis. Hier verblijven door de week weeskinderen en kinderen en die thuis door bijvoorbeeld armoede of gezondheidsproblemen van de ouder(s) geen rust kunnen vinden om kind te zijn en huiswerk te maken. Ook volgen de kinderen een intensief bijscholingsprogramma omdat het onderwijs op de scholen erg slecht is. De leeftijd van de kinderen is 3 tot 15 jaar. Als de meisjes 15 zijn wordt er een groot feest gevierd, op deze leeftijd worden zij volwassen. Ik hoop dat er tijdens ons verblijf op Arco Iris ook iemand 15 wordt, het lijkt me heel mooi om dat te zien!
In het weekend gaan de kinderen een nachtje naar de familie toe om het contact goed te houden. Dit is belangrijk omdat ze dus tot hun 15e in Arco Iris blijven.

De eerste maand dat wij er zijn hebben de kinderen daar nog zomervakantie. Tijdens de zomervakantie gaan de kinderen eerst naar hun familie en daarna hebben ze bij Arco Iris nog een ´vacaciones utiles´ een nuttige vakantie. Tijdens deze vakantie krijgen ze allemaal nuttige en creatieve activiteiten (elektronica, loodgieterij, naai- en kooklessen, dansen, sporten en educatief spelen met de jongere kinderen). Daarna als de school er klaar voor is zal die weer beginnen. Dat klinkt misschien een beetje raar maar de scholen hebben geen vaste start datum.
Ik denk dat ik het hier maar even bij laat als het gaat om Iquitos en Arco Iris, de rest zullen jullie over een paar maanden toch wel horen 

De laatste maand willen we na al het harde werken nog lekker de toerist uithangen. Want Peru heeft naast Lima en Iquitos nog heel veel meer mooie dingen om te zien. Wat we precies gaan doen weten we nog niet helemaal zeker, dit beslissen we waarschijnlijk komend half jaar. Wat wel vast staat is dat wij de Inca trail gaan lopen. Ik kan nu al voorspellen dat ik met bloed zweet en tranen en vooral veel vloeken daar zal lopen maar naar boven zullen we! Al moeten we elkaar slepen! Ook willen we heel graag naar Cuzco, (ik vraag me altijd af of die tekenfilm keizer Cuzco daar over zal gaan). Cuzco was vroeger de hoofdstad van het Inca rijk. Ook willen we heel graag naar Arequipa, het titacameer en nog veel meer! Ik hoop dat we het gaan redden in die 4 weken. Want dan is de tijd alweer om en staan wij 30 juni weer op Nederlands bodem met (in mijn geval) een licht gebruinde huidje klaar voor de volgende zomer!

Wow ik besef me op eens dat mijn droom dit jaar uit komt, ja goh denken jullie dat wist je toch al een tijdje? Nee, ik heb het over mijn andere “droom”, ik heb altijd gezegd dat het ideaal zou zijn als de winter na december ophoud omdat alle feestdagen dan achter de rug zijn en het dan toch niet meer leuk is. En zo zie je maar mijn zomer begint in januari weer!