De eerste keren (vervolg van eerste blog)
Door: Lobke
Blijf op de hoogte en volg Lobke
13 November 2014 | Spanje, Bilbao
Als eerste wil ik even zeggen dat ik gister zonder jas, wel met een vestje aan, op een terrasje heb gezeten. Het is hier de afgelopen dagen namelijk rond de 18 graden geweest, vandaag zelfs 21! Lekker he!
Goed ik het is ondertussen mijn 5e dag in Bilbao en begin ik de stad een steeds beter te kennen. Ik ben bezig met wat klusjes voor stage en ontmoet ondertussen stukje bij beetje de mensen van Ánima.
De eerste dag stage vond ik behoorlijk spannend. Aan de ene kant had ik heel veel zin om aan de slag te gaan, aan de andere kant had ik het idee dat het echt huilen zou gaan worden met de taal.
Ik was lopend naar stage gegaan, en was ondanks Google maps op me telefoon toch nog om gelopen. Want ja, Google maps wist ook niet dat er een lift was naar de straat, lekker lui maar wel ideaal!
Daar aangekomen kreeg ik eerst een bak vol aan informatie over de komende periode. De grote lijnen heb ik opgevangen maar ik heb vast ook veel gemist. Het fijne was dat Algis heel relaxt en geruststellend was. Deze week kon ik het namelijk nog even rustig aan doen en de mensen, school en stad leren kennen.
Na het inleidende praatje heeft Algis me een rondleiding gegeven door Casco Viejo, dit is de oude stad van Bilbao, ontzettend knus maar wel een beetje donker door de hoge gebouwen. Wat ook erg fijn is, is dat Algis tot nu toe de enige écht verstaanbare Spanjaard is die ik heb ontmoet. Hij articuleert namelijk, iets wat de anderen in hun jeugd hebben overgeslagen, daarnaast komt hij zelf officieel ook niet uit Spanje dus dat kan ook meewerken. Anyway, hij was heel enthousiast, leidde me rond door Casco Viejo. Leerde me mijn eerste woordjes Euskara (Baskisch), en trakteerde me op een lekker kopje café con leche en een pintxo. Pintxos zijn de tapas hapjes van Euskadi, oftewel País Vasco, oftewel Baskenland. Maar zeg nou eerlijk, in het Euskara klinkt het toch veel leuker?
Ik deed daar ook een leuke ontdekking, het is hier normaal om rond de middag bij een lekkere pintxo of zonder, een goed glas wijn te drinken. Dan heb ik het over een uurtje of 1 in de middag. Dat is toch heerlijk?
Na de rondleiding was ik alweer vrij. Na een tijdje door Casco Viejo geslenterd te hebben, ben ik mijn spullen van de airbnb kamer naar mijn huidige kamer gaan verslepen. In twee keer ging dat best prima!
Toen ik net thuis was van de tweede keer slepen kwam mijn huisbaas, Valentin, ook thuis. Erg enthousiast wilde hij me graag de buurt laten zien, aangezien deze niet zo goed staat aangeschreven. De straat van het “slechte” deel van de wijk, lijkt een beetje op de kanaalstraat met allemaal kleine buitenlandse winkeltjes en dingetjes. De wijk is verder denk ik een beetje vergelijkbaar met Kanaleneiland. Misschien zelfs minder “erg”.
Helaas was ik door miscommunicatie en het enthousiasme van Valentin een kwartier te laat bij Ánima voor mijn afspraak met Algis om naar het filmfestival te gaan. De taxi wilde net wegrijden dus ik was echt net op tijd. We reden naar een theater waar de korte filmpjes zouden worden vertoond die gemaakt waren door studenten van verschillende scholen, waaronder Ánima.
Helaas heb ik een deel niet begrepen omdat ik het niet verstond, vooral bij de laatste die van Ánima was, vond ik dat erg jammer want volgens mij was dat een best goede korte film. Andere filmpjes heb ik niet begrepen omdat er gewoon weinig te begrijpen viel. Dan zag je bijvoorbeeld een paar minuten lang een close up van iets waar van je niet helemaal kon opmaken wat het was en hoorde je op de achtergrond gesnurk. Er zal vast een maatschappelijk/kunstzinnig idee achter zitten, maar ik snapte het niet.
Na de vertoning van alle films zijn we met de groep nog ergens wat gaan drinken waarbij er werd gereflecteerd en gediscussieerd over de films. Ook dit ging te snel voor mij, wel jammer want volgens mij was het super interessant! Toch gaat me Spaans stukje bij beetje wel beter, denk ik.
Gisteravond heb ik overigens de directrice ontmoet, Marina. Een van origine Russische actrice die ook best wat films op haar naam heeft staan. Een hele lieve vrouw met heel veel pit, en een attitude, heb ik gemerkt. Iets wat ik in eerste instantie in de juiste balans heel erg kan waarderen, maar mensen moeten er niet in doorslaan.
Ik mocht gister haar theaterles bijwonen. Omdat ik nog niet alles begreep heb ik deze les gewoon toegekeken wat ik al heel tof en leerzaam vond. Ik vind het zelf een hele inspirerende vrouw, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik aan het einde van de les toch ook wel wat kritische puntjes had.
Ik mag in ieder geval komende tijd meedoen met haar lessen, ik ben heel benieuwd hoe dat gaat zijn, en of ik haar dan nog steeds zo leuk vind.
Ciaoo
Goed ik het is ondertussen mijn 5e dag in Bilbao en begin ik de stad een steeds beter te kennen. Ik ben bezig met wat klusjes voor stage en ontmoet ondertussen stukje bij beetje de mensen van Ánima.
De eerste dag stage vond ik behoorlijk spannend. Aan de ene kant had ik heel veel zin om aan de slag te gaan, aan de andere kant had ik het idee dat het echt huilen zou gaan worden met de taal.
Ik was lopend naar stage gegaan, en was ondanks Google maps op me telefoon toch nog om gelopen. Want ja, Google maps wist ook niet dat er een lift was naar de straat, lekker lui maar wel ideaal!
Daar aangekomen kreeg ik eerst een bak vol aan informatie over de komende periode. De grote lijnen heb ik opgevangen maar ik heb vast ook veel gemist. Het fijne was dat Algis heel relaxt en geruststellend was. Deze week kon ik het namelijk nog even rustig aan doen en de mensen, school en stad leren kennen.
Na het inleidende praatje heeft Algis me een rondleiding gegeven door Casco Viejo, dit is de oude stad van Bilbao, ontzettend knus maar wel een beetje donker door de hoge gebouwen. Wat ook erg fijn is, is dat Algis tot nu toe de enige écht verstaanbare Spanjaard is die ik heb ontmoet. Hij articuleert namelijk, iets wat de anderen in hun jeugd hebben overgeslagen, daarnaast komt hij zelf officieel ook niet uit Spanje dus dat kan ook meewerken. Anyway, hij was heel enthousiast, leidde me rond door Casco Viejo. Leerde me mijn eerste woordjes Euskara (Baskisch), en trakteerde me op een lekker kopje café con leche en een pintxo. Pintxos zijn de tapas hapjes van Euskadi, oftewel País Vasco, oftewel Baskenland. Maar zeg nou eerlijk, in het Euskara klinkt het toch veel leuker?
Ik deed daar ook een leuke ontdekking, het is hier normaal om rond de middag bij een lekkere pintxo of zonder, een goed glas wijn te drinken. Dan heb ik het over een uurtje of 1 in de middag. Dat is toch heerlijk?
Na de rondleiding was ik alweer vrij. Na een tijdje door Casco Viejo geslenterd te hebben, ben ik mijn spullen van de airbnb kamer naar mijn huidige kamer gaan verslepen. In twee keer ging dat best prima!
Toen ik net thuis was van de tweede keer slepen kwam mijn huisbaas, Valentin, ook thuis. Erg enthousiast wilde hij me graag de buurt laten zien, aangezien deze niet zo goed staat aangeschreven. De straat van het “slechte” deel van de wijk, lijkt een beetje op de kanaalstraat met allemaal kleine buitenlandse winkeltjes en dingetjes. De wijk is verder denk ik een beetje vergelijkbaar met Kanaleneiland. Misschien zelfs minder “erg”.
Helaas was ik door miscommunicatie en het enthousiasme van Valentin een kwartier te laat bij Ánima voor mijn afspraak met Algis om naar het filmfestival te gaan. De taxi wilde net wegrijden dus ik was echt net op tijd. We reden naar een theater waar de korte filmpjes zouden worden vertoond die gemaakt waren door studenten van verschillende scholen, waaronder Ánima.
Helaas heb ik een deel niet begrepen omdat ik het niet verstond, vooral bij de laatste die van Ánima was, vond ik dat erg jammer want volgens mij was dat een best goede korte film. Andere filmpjes heb ik niet begrepen omdat er gewoon weinig te begrijpen viel. Dan zag je bijvoorbeeld een paar minuten lang een close up van iets waar van je niet helemaal kon opmaken wat het was en hoorde je op de achtergrond gesnurk. Er zal vast een maatschappelijk/kunstzinnig idee achter zitten, maar ik snapte het niet.
Na de vertoning van alle films zijn we met de groep nog ergens wat gaan drinken waarbij er werd gereflecteerd en gediscussieerd over de films. Ook dit ging te snel voor mij, wel jammer want volgens mij was het super interessant! Toch gaat me Spaans stukje bij beetje wel beter, denk ik.
Gisteravond heb ik overigens de directrice ontmoet, Marina. Een van origine Russische actrice die ook best wat films op haar naam heeft staan. Een hele lieve vrouw met heel veel pit, en een attitude, heb ik gemerkt. Iets wat ik in eerste instantie in de juiste balans heel erg kan waarderen, maar mensen moeten er niet in doorslaan.
Ik mocht gister haar theaterles bijwonen. Omdat ik nog niet alles begreep heb ik deze les gewoon toegekeken wat ik al heel tof en leerzaam vond. Ik vind het zelf een hele inspirerende vrouw, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik aan het einde van de les toch ook wel wat kritische puntjes had.
Ik mag in ieder geval komende tijd meedoen met haar lessen, ik ben heel benieuwd hoe dat gaat zijn, en of ik haar dan nog steeds zo leuk vind.
Ciaoo
-
13 November 2014 - 12:28
Eva:
Hee lieverd,
Ondanks dat ik al veel van jouw verhalen gehoord had, is het altijd weer leuk om jouw blog te lezen! Het klinkt alsof je je beetje bij beetje steeds meer thuis voelt en aanpast aan de nieuwe cultuur en taal. En hoewel het Spaans weer even wennen is, weet ik zeker dat het helemaal goed gaat komen!
Ga vooral nog lekker verder genieten en nog meer ontdekken en doen! Ik kijk uit naar de volgende verhalen!
Dikke kus, Eva. -
13 November 2014 - 15:21
Leo:
Heerlijk om je verhalen weer te lezen en wat een buitenkans om met deze mensen te mogen werken! Dat Spaans gaat zeker lukken en misschien nog wat Eauskara erbij ook. -
13 November 2014 - 18:32
Trudy Jager:
Hoi Lobke, wat leuk om je reisverslag weer te lezen. 21 graden, terrasjes, pintxos, dat klinkt niet slecht. En ja, de taal, Baskisch is wel wat anders dan Spaans! Het doet me denken aan onze tijd in Duitsland, ons Duits was oké maar het dialect wat ze daar spraken was niet te volgen. Maar de aanhouder wint, je krijgt het vast wel onder de knie.
Nog een heel fijne tijd daar. Groetjes, Trudy
-
13 November 2014 - 23:10
Martijn:
Zo wat een cultuurverschil! Ik dacht dat het altijd maar een beetje net als limburg voor nederland is, alleen een beetje een ander dialect met wat leuke extra feesten. Maar ze hebben dus ook eigen hapjes, drankjes en taal! Meer een beetje friesland allures dus.. Geen wonder dat ze vorige week die onafhankelijkheidsverkiezingen hadden, was je daar bij ?
Veel plezier,
X martijn -
14 November 2014 - 10:38
Caroline:
Wat een heerlijk sfeertje om in te verkeren! Lekker temperatuurtje en lekkere hapjes en drankjes.
En maak je om het Spaans geen zorgen, over een paar weken zit je er helemaal in. Lekker verder genieten! -
14 November 2014 - 21:35
H.J.van Henten-Boele:
Hoi Lobke,
Wat een belevenissen daar in Spanje.Dan gedragen de Spanjaarden in Nederland zich heel wat plezierigen,die spreken in ieder geval Nederlands.Dat moet voor zo'n oude man als Sinterklaas helemaal niet meevallen,dat voel je nu natuurlijk nu echt met hem mee.Geniet van het leven tussen de spraakverwarringen door.Als die Spanjaarden te snel praten antwoord je gewoon in her Nederlands en dan staan zij met hun mond vol tanden.Moet leuk zijn om te zien.
Ik ga naar bed.Tot volgende ker Kusje.
Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
